به گزارش پایگاه خبری و اطلاع رسانی وارنا ؛حالا دیگر سیل به ماجرایی تکراری در گیلان بدل شده است. اتفاقی که هر سال با شروع فصل پاییز آغاز می شود و اواخر زمستان به پایان می رسد.در بهترین حالت امکان وقوع این پدیده در شش ماه از سال وجود دارد؛ یعنی منهای روزهایی که در بهار یا تابستان هم ممکن است باران های بهاری و تابستانی به ایجاد سیل یا آبگرفتگی بدل شوند و زندگی مردم را با چالش هایی جدی روبرو کنند.

در این میان و در سال های اخیر نام لنگرود بیشتر از هر جای دیگری در این رابطه تکرار شده و این شهر کوچک را به پای ثابت سوژه ها در شبکه های مجازی بدل کرده است. نمونه اش در روزهای اخیر مربوط می شود به بنری که در آن اهالی یک کوچه از شهردار لنگرود به خاطر رفع مشکل آبگرفتگی تشکر کرده اند در حالی که پایه های داربستی که بنر روی آن نصب شده تا زانو در آب فرو رفته و نزدیک است غرق شود.برکسی پوشیده نیست که به دلیل خشکسالی نقاط مختلف کشور از کم آبی رنج می برند و این اتفاق در شمال هم مشکلات عدیده ای را به وجود آورده است.

از این رو بارش باران در این منطقه نسبت به سابق کاهش قابل توجه ای پیدا کرده ولی سوال مهم این است چرا در دورانی که درشهرهای کوچک گیلان یک ماه پیوسته و بدون مکث باران می بارید چنین اتفاقتی نمی افتاد و از سیل و آبگرفتگی و این حرف ها خبری نبود. جواب این سوال را باید کارشناسان محیط زیست بدهند و این نکته را روشن کنند که در شمال چه اتفاقی افتاده است.

چرا شهرهای باران خیز گیلان اینگونه در برابر بارش هایی کوتاه مدت هم زمینگیر می شوند؟ این اتفاق چه ارتباطی با نابودی محیط زیست گیلان دارد و چرا مدیرانی که کوه و دشت و جنگل را نابود کرده اند و حتی در قله کوه ها هم مجوز ساخت ساز داده اند به جایی برای پاسخگویی دعوت نمی شوند؟ مدیر کل اداره محیط زیست گیلان همین روزها در گفتگو با خبرگزاری ها اشاره کرده مهم‌ترین عامل وقوع سیل های اخیر، تخریب مراتع و نابودی جنگل‌ها و درختان است و بیشتر از این توضیح نداده است. یکی از سندهای آقای مدیر کل می تواند این باشد که چهل سال پیش در لنگرود کوچک تالابی وجود داشت به نام کیاکلایه که وسعتش به ۳۵۰ هکتار می رسید و اکنون از آن تنها ۱۰۰ هکتار بشتر باقی نمانده است.

یعنی در طول این سال ها ۲۲۰ هکتار آن را خشک کرده اند و در بخشی از آن مسکن مهر ساخته اند و بخشی را هم به افراد حقیقی و حقوقی واگذار کرده اند و نقطه استراتژیک و مهم شهر که زیستگاه پرندگان مهاجر بود و بخش وسیعی از بارش های فصلی را جذب می کرد بر باد رفته و چالشی جدی را به وجود آورده است. این تنها یک نمونه از ده ها رفتار غیر مسئولانه مدیرانی است که تصمیمات اشتباهشان به بهای نابودی زندگی ده ها هزار آدم تمام شده و آب از آب هم تکان نخورده است..

دست های پشت پرده و مافیای پول و قدرت همچنان به نابودی منابع طبیعی ادامه می دهند و حتی در قله کوه های منطقه هم مجوز ساخت و ساز می گیرند و به کسی هم پاسخگو نیستند.سیل های مداوم گیلان این نکته را تثبیت می کند که مدیران عالیرتبه دولت و قوه قضاییه باید به ماجرای سیل های سریالی ورود کنند وگرنه چیزی از گیلان باقی نمی ماند.

منبع: ایران