فراموش نکرده ایم که دولت دهم کنترلی بر روی نرخ ارز نداشت و بالاتر رفتن  قیمت دلار به صورت طبیعی به گرانی و کساد در کشور دامن می زد و  لحن تند و گزنده دولت در دیپلماسی و مذاکرات نیز هر روز اوضاع را وخیم تر می کرد.

باید به یاد داشته باشیم که در سال‌هاي دولت نهم و دهم به نام سياست خارجي تهاجمي بردامنه افراطي‌تر شدن سياست خارجي افزوده شد.

در سیاست خارجی دولت های نهم و دهم بدون پشتوانه نظری و عملی به اقدامات بي‌هدفي در سطح بين‌المللي دست زده شد كه بيشتر به بحران‌آفريني شباهت داشت تا يك سياست خارجي منسجم و فراگير؛ به عبارت ديگر، بررسي رفتار و عملكرد اين هشت سال درحوزه سياست خارجي نشان دهنده مجموعه‌اي از اقدامات ناهماهنگ، نامتجانس و گاه متضاد بود كه حتي اطلاق عنوان سياست خارجي بر آنها نيز دشوار به نظر مي‌رسد. تحت این شرایط بود که اکثر تحلیل گران و صاحب نظران به این باور رسیدندکه اساساً مسائل عمده سیاست خارجی ما تا حدود زیادی تحت تاثیر حل مسئله بحران هسته ای است؛ مسئله ایی که باعث شده بود کشورهایی مثل روسیه و چین نیز که دارای مناسبات خوبی با جمهوری اسلامی ایران در سطح بین المللی بودند روابطشان تا حدود زیادی  به حل این پرونده گره بزنند و همین امر باعث شد  رفتارهای سینوسی و گاه غیر قابل انتظاری را از این دو کشور که عضو دایم شورای امنیت هستند شاهد باشیم ( نمونه اش تصویب 7 قطعنامه علیه ایران بود).

منطق دولت یازدهم حل مساله هسته ای از طریق انتخاب مسير درست دستگاه ديپلماسي جمهوري اسلامي ايران بود؛ مسئولين تصميم گيرنده در مسئله ي هسته اي ايران خود را موظف به حل ديپلماتيك بن بست موجود دانستند. حل و گذر از این بحران میسر نم یشد الا با تعریف گفتمانی دقیق و همه جانبه یعنی؛ گفتمان دولت تدبیر و امید بر اساس نجات اقتصاد ،احیای اخلاق و تعامل با دنیا.
دولت یازدهم با گفتمان نجات اقتصاد ،احیای اخلاق و تعامل با دنیا بر سرکار آمد . تحت این شرایط دولت یازدهم و دستگاه ديپلماسي ايران زبان و لحن مناسبي براي پاسخ موضع گيري هاي رسمي دنیا به نمايش گذاشت؛ چنان چه حضور فعال ايران در عرصه ي جهاني دقيقاً در زماني كه با بحران هسته اي اجماعی جهانی عليه ايران شكل گرفته بود ،تحریم های پی در پی شورای امنیت سازمان ملل، دستگاه ديپلماسي و تصميم گيرندگان با استفاده از ديپلماسي تعامل سازنده و مؤثر، خود را به عنوان بازيگري فعال در عرصه ي جهاني تثبيت نمودند .
راهبرد كلان سياست خارجي در دولت یازدهم بر تفاهم در سطح ملي و همكاري در روابط خارجي بر اساس اصول سه‌گانه عزت، حكمت و مصلحت و رويكرد تعامل سازنده و مؤثر تعریف شد؛ راهبرد مزبور در راستاي تقويت امنيت ملي، رفع تهديدات خارجي و خنثي‌سازي تبليغات درخصوص ترويج ايران هراسي در جهان و به ويژه منطقه، ارتقاي اعتبار و افزايش احترام و عزت ايران در سطح منطقه و جامعه بين‌المللي و جهان در حال گذار تعريف شد و  سمت وسوي دولت تدبير و اميد تغيير جهت سياست خارجي تقابلي بود؛ سمت و سویی که مردم با رای خود در انتخابات سال 92 به عنوان گفتمان مقبول برای رسیدن ثبات و آرامش در داخل  و تعامل با دنیا برگزیدند.
تعاملات دولت با دنیا تصویر ایران و ایرانیان را نزد افکار عمومی دنیا تغییر داد و در طول مذاکرات با کشورهای 1 5 و قدرت های دنیا عملاً منطقی بودن و اهل مذاکره و گفتگو بودن ایران به دنیا ثابت شد و از تقابل و ایران هراسی به تعامل با دنیا رسیدیم….

بنابر آنچه گفته شد برماست برای حمایت و تداوم مسیر عقلانی دولت  تدبیر و امید در روز جمعه 29 اردیبهشت ماه به پای صندوق های رای رفته و بار دیگر با انتخابمان مسیر ثبات و آرامش در داخل و تعامل با دنیا را برای ساختن ایرانی آباد و آزاد انتخاب کنیم.