معلولین دنیای عجیبی دارند تا کنارشان نباشی، تا از دغدغههای آنها با خبر نشوی، تا کنار پلهها نایستی و نگاه پر از سوالشان که خیره به ویلچر مانده را حس نکنی نمیتوانی از آنها بنویسی.

به گزارش پایگاه خبری وارنا / امروز در تقویم روز جهانی افراد دارای معلولیت نامیده شده است، روزی که در آن باید توجه ویژهای به نیازهای این گروه از جامعه داشت و به مشکلات آنها بیش از گذشته پرداخت.
افراد دارای معلولیت در کشورمان با مشکلات زیادی رو به رو هستند، چراکه مقدمات لازم برای حضور آنها در جامعه فراهم نشده است، برای نمونه برخلاف وعدههایی زیادی که تاکنون برای حمایت از این افراد مطرح شده کمتر از ۱۰ درصد فضاهای شهری برای آنها مناسب سازی شده است. علاوه بر این قانون حمایت از افراد دارای معلولیت نیز در کشورمان بدرستی اجرا نمیشود.
قانون در بایگانی
روی کاغذ قوانین مناسبی برای حمایت از افراد دارای معلولیت نوشته شده است که از لزوم توجه به تمامی نیازهای آنها حکایت دارد. اما مشکل اینجاست که این قانون تاکنون اجرا نشده اند، در واقع بودجه لازم برای اجرای آنها در نظر گرفته نمیشود به همین دلیل میتوان گفت برخی مسئولان ارادهای برای اجرای این قوانین ندارند.
مهمترین رنج افراد دارای معلولیت بیتوجهی به قوانین است، چراکه بخش عمدهای از قانون حمایت از حقوق افراد دارای معلولیت که سال ۹۶ تصویب شد و به نوعی اصلاح قانون سال ۸۳ است در کشورمان اجرا نمیشود.
بخش زیادی از این قانون اجرا نشده و یا اگر اجرا شده فراگیر نبوده است و همه افراد داری معلولیت مشمول آن نشدهاند.
به عبارت دیگر میتوان گفت اجرای قوانین در این حوزه تناسبی با نیاز، مشکلات و اولویتهای افراد دارای معلولیت ندارد و به دلیل نبود پایداری اثر بخشی لازم را نیز نداشته است.
مستمری یا شوخی تلخ
کارشناسان معتقدند بخشی از دلیل اجرا نشدن قانون حمایت از افراد دارای معلولیت را باید در نبود اعتبار و بودجه لازم جستوجو کرد، چراکه در تمام طول سالهایی که این قانون تصویب شده، کمتر از ۱۰درصد بودجه لازم برای اجرای آن تامین شده است.
وقتی از حقوق افراد دارای معلولیت شدید سخن به میان میآید باید براساس قانون کار تصمیم گیری کرد.
این درحالی است که سازمان بهزیستی مستمری ناچیزی به این افراد پرداخت میکند.
تا مدتی پیش به افراد دارای معلولیت حدود ۴۲۰ هزار تومان مستمری پرداخت میشد که از آبان ۳۰درصد به آن اضافه شده و به حدود ۵۴۰ هزار تومان رسیده است.
این درحالی است که هزینههای زندگی افراد دارای معلولیت بیش از سایر افراد جامعه است.
بنابراین باید تاکید کرد که مستمری پرداختی به این افراد پاسخگوی حداقل نیازهای آنها نیست.
چشمان بسته جامعه
افراد دارای معلولیت با مشکلات زیادی رو به رو هستند، مشکلاتی که سبب شده بسیاری از آنها خانه نشین شوند و زمینه برای آسیب دیدن روحی آنها نیز فراهم شود.
این درحالی است که کارشناسان تاکید میکنند اگر فرصت لازم برای حضور این افراد در جامعه فراهم شود، میتوان از قابلیت و ظرفیتهای آنها استفاده کرد. برای نمونه بسیاری از افراد دارای معلولیت در ورزش موفق بودهاند و برای کشور موفقیتهای چشمگیری به دست آوردهاند.
این افراد در حوزه مسکن، حمل و نقل، مناسب سازی، اشتغال و ازدواج با مشکلات زیادی رو به رو هستند.
آن طور که او توضیح میدهد در این بین بحث تجهیزات مناسب نیز مطرح است، زیرا بسیاری از افراد دارای معلولیت این روزها به تجهیزات مناسب توانبخشی نیز دسترسی ندارند.
کارشناسان تاکید میکنند در این بین بحث نبود آشنایی شهروندان با نیازهای این گروه از جامعه و حتی برخی سازمان های مسئول در ارتباط با افراد دارای معلولیت نیز مطرح است.
این درحالی است که مشکلات اقتصادی این روزها شرایط ناگوارتری برای افراد دارای معلولیت ایجاد کرده است.
وقتی تورم افزایش پیدا میکند طبیعتا مردم بار افزایش هزینهها را باید به دوش بکشند. اما شرایط افراد دارای معلولیت سختتر می شود، چون آنها فرصت چانه زنی ندارند و نمیتوانند از طریق پرداختن به مشاغل خرد هزینههای خود را جبران کنند.
به این ترتیب با توجه به قانون حمایت از افراد دارای معلولیت میتوان گفت مسئولان در حوزه معیشت، اشتغال، مسکن، بیمه تکمیلی و بهداشت درمان ، تجهیزات توانبخشی و فراهم کردن شرایط برای ورود افراد دارای معلولیت به جامعه به درستی عمل نکردهاند.
یادداشت / سمانه میزانی